Dol-fijne dag!

Om de een of andere reden slapen de kinderen vanochtend uit, Kayleigh zelfs tot half 9! 

Na het gebruikelijke ontbijt rijden we naar Kissimmee waar de IPad met meer dan $ 100 korting wordt verkocht, originele iPad, laatste versie, geen beschadigingen. Compleet dus, mooie aanbieding! Ook gaan we op zoek naar een IWatch voor Walter, hij heeft een hele gave gezien van Nike en ook deze is goedkoper. 

Zo gezegd, zo gedaan op pad naar Best Buy waar we goed worden geholpen door Antonio. Ma slaagt voor een nieuw fototoestel incl accessoires. Op naar de Subway voor een lunch, het is inmiddels al middag dus het kan wel. 

We besluiten om vanmiddag naar SeaWorld te gaan maar niet voordat we een Hallmark store tegen het lijf lopen. Hallmark brengt ieder jaar kerstornamenten uit in een bepaalde serie, zo ook van Disney! Mijn hart maakt een sprongetje en er hangen teveel mooi en leuke (ook non Disney) ornamenten tussen. “Even” naar binnen, oeps mandje wordt gevuld...

Vervolgens toch echt op pad naar SeaWorld. De auto zetten we in rij 31 en lopen naar de entree. Het is druk, maar niet te druk. Ook bij de tassencontrole kunnen we zo doorlopen. Dat is het voordeel als je wat later op de dag naar het park gaat. 

We komen een mascotte (haai) tegen en daar willen Kayleigh en Bryce maar al te graag mee op de foto. Dan door naar de dolfijnen show waar iedereen met grote ogen zit te kijken. Het is ook mooi om te zien hoe intelligent die dieren zijn en zo getraind kunnen worden. 

Van show tot show gaan we. De volgende is Clyde and Seamore; 2 zeeleeuwen. Best leuk opgezet maar de show voorafgaand met de mimespeler is toch het leukst! 

Het is vandaag warm, echt warm. 34 graden, gevoelstemperatuur van 39 en het is vooral de luchtvochtigheid die het doet. Zweet gutst van je lichaam. 

Op weg naar de exit is de wachttijd van Manta 15 minuten. Manta is een achtbaan waar je onder hangt. Ma en Robin gaan er in, wij zoeken de schaduw op. Er is een eekhoorntje dat het gezelschap van Walter opzoekt. 

Na verloop van tijd - de attractie werd stilgezet voor een controle - komen de 2 durfals aangelopen. Ma nog wat suf, Robin vol adrenaline. 

Het is goed geweest goor vandaag en laten het park voor wat het is. Eerst nog onze refill mugs (die we in Aquatica hadden gekocht) vullen. De hele middag hebben we daar geen problemen mee gehad, tot nu. Walter wordt eruit gepikt en moet z’n beker laten scannen. De dame begint over betalen en Walter snapt er niks van. Sandra begint hem te roepen en de vrouw laat het maar voor wat het is. 

Op weg richting villa. In de verte bliksemt het al, maar het blijft vooralsnog droog. De I4 staat vast met file. We kennen de omgeving maar al te goed en kiezen voor een sluiproute, langs Disney! In samenwerking met TomTom komen we door een wijk achter Disney en voor we het goed en wel weten zitten we op de 192 vlak bij de afslag naar de villa. 

Vanavond staat Applebee’s op het menu. Onbeperkt garnalen en riblets voor de heren, steak, zalm en spareribs voor de rest. Jammie! Een bord garnalen was genoeg voor Walter, Robin gaat nog voor een tweede bord riblets. 

Met de kontjes vol rijden we nu dan echt terug naar het townhouse. Morgen misschien een dagje shoppen, we zien wel. 

Ingeslagen als een bom

Woohoo vandaag is het zo ver! Tenminste 1 dag per vakantie in de USA wordt er voor uitgetrokken: shoppen tot je er bij neervalt.

We rijden na het flinke ontbijt (de kinderen wilden pannekoeken) naar de Premium Outlet aan de Vineland Drive. Orlando heeft namelijk meerdere outlets maar bij deze kunnen we op de een of andere manier altijd slagen.

Er is deze ochtend voldoende plek om onze van te parkeren. Op ons gemak beginnen we bij Oskosh B’gosh (kinderkleding) om vervolgens door te lopen naar Samsonite, Nike, Ralph Lauren, Skechers, Disney, Tommy Hilfiger, GAP, Levi’s en nog een hoop winkels. Tussendoor toch maar een aantal keer naar de van gelopen...

Lunchen doen we wat later op de middag in de foodcourt, er is voor ieder wat wils. En dus gaat ‘de pot’ (we hebben een gezamenlijke pot waar alles van betaald wordt - behalve de souvenirs) van hand tot hand; van Subway, naar All American kitchen, naar Chinees. Lekker gevarieerd.

Het is al snel 6 pm - time flies when you’re shopping - als we in de verte weer wat bliksem zien. We besluiten vanavond makkelijk te doen; pizza in de oven en voor de liefhebbers hebben we soep, brood en salade.

De pizza halen we bij de Walmart. Inmiddels is het wat gaan regenen, mag eigenlijk geen naam hebben. Kayleigh is in slaap gevallen en dus blijf ik bij haar in de van. Het gaat steeds meer onweren en regelmatig is de bliksem wel dichtbij. Gelukkig ligt Kayleigh in diepe coma en merkt niets van het weer.

Na een uurtje of wat komt de rest met wat boodschappen aanzetten. Snel de van in en naar het townhouse. Het gaat harder regenen, snelheid moeten we echt aanpassen op de weg want het gaat tekeer, overal zien we bliksem totdat de bliksem recht naast ons inslaat. Fuck, wat was dat?! Dit heb ik nog nooit meegemaakt...

De portier van het resort gooit de slagboom al omhoog. Zodra je je autoraam open doet ben je kletsnat en volgens mij wil de beste man dat voorkomen. We parkeren de auto weer voor het townhouse en blijven toch een paar minuten zitten in de hoop dat de bui overgaat of minstens afzwakt. Dat is niet het geval...

We pakken het belangrijkste uit de auto (de pizza) en gaan naar snel naar binnen. De rest van de aankopen pakken we later wel uit de auto. Tijd om de pizza af te bakken en te gaan eten.

Rond 8.30 pm zwakt de bui af en halen we de van leeg; de woonkamer staat vol met tassen kleding. Oeps! Gelijk maar wassen, kunnen we het deze vakantie nog dragen!

Terwijl de wasmachine op volle toeren draait is het tijd om te gaan douchen en richting club bed te gaan. Morgen op tijd uit de veren: we gaan naar Busch Gardens in Tampa!!

Aqua

Een nieuw hoofdstuk uit het leven van... de 7 musketiers!

Vakantie is geen vakantie als je niet rustig aan kunt doen en van dag tot dag bekijkt wat je gaat (of niet gaat) doen. Zo dus ook vanochtend. Tijdens het ontbijt worden de plannen besproken wat te doen vandaag. Het duurt niet lang of we zijn het er allemaal over eens dat we vandaag gaan zwemmen.

En zo is het tegen 9-en als we naar de auto lopen - die gewoon voor de deur staat - en onze tassen met zwemkleding er in zetten. Het is nu al warm dus dat belooft wat voor vandaag! De gemiddelde temperatuur ligt dagelijks op 34 graden.

Daar zijn we dan: Aquatica! De auto parkeren we in rij 6 (parkeerkosten zijn hier overigens ook $ 25) en gaan naar de entree. Ook hier tassencontrole; je mag geen food and drinks het park mee in nemen, behalve een flesje water. Laten we nou net een zak goldfish bij San in de tas hebben zitten. Keuze was weggooien of naar de auto brengen: San brengt de zak terug naar de auto.

Goed, met eenmaal de hele bups weer compleet gaan we op zoek naar een aantal stoeltjes/ligbedden en die vinden we al heel snel in het kindergedeelte. Mooi, want ik verwacht dat we hier voorlopig niet weg zijn te krijgen.

Eerst maar een locker huren waar we de portemonnees, telefoons en videocamera in achter kunnen laten (San en ik hebben onze spiegelreflex niet bij vandaag). Een kleine locker is $ 15, een grote $ 20. Best wel geld als je bedenkt dat je geen borg of iets dergelijks terugkrijgt. Aan de andere kant: je spullen zijn veilig opgeborgen.

Met een refill mug in de hand (de hele dag onbeperkt drinken met een souvenir mug) verder op pad. Ok, nu alles en iedereen gesetteld is is het tijd om het park te gaan verkennen. Ma, San en ik zijn hier eens geweest toen het park net geopend was. Een ding is zeker: het was toen nog niet zo uitgebreid als nu.

We beginnen in het kindergedeelte: een heel groot toestel met klimnetten, trappen, spuitfiguren, glijbanen etc. Heel erg groots en leuk opgezet! De kinderen zijn hier nu al niet meer weg te krijgen.

Op naar het volgende gedeelte; glijbanen voor iedereen die boven de 1.10 m is. Met een matje ga je met 8 man - of vrouw - de glijbaan af. Walter en Robin wagen het erop, leuk dat het is!

En zo verkennen we de rest van het park; nog keer glijbanen voor de kinderen (ook met tubes), een zwembad met strand voor iedereen, glijbanen met banden voor 4 personen, glijbanen waarbij je moet staan en ineens het platform onder je voeten vandaan schiet, glijbanen met dolfijnen, zo leuk! Wanneer Kayleigh en Bryce alleen van de glijbaan gaan zien we hun met een badmeester praten. Eenmaal beneden hebben we eens gevraagd wat ze allemaal hebben gezegd. Kayleigh vertelde dat de man had gevraagd van welke slide ze wilden gaan. “En toen heb ik gezegd de yellow one”. Hahahahaha. Ze vindt het heerlijk om zich verstaanbaar te kunnen maken en dat doet ze goed!

Het is vandaag zo warm dat we onze voeten verbranden, zo heet is de vloer! Dus we lopen van voetspray naar voetspray (een fonteintje aan de sidecurbs die continu water sprayt). Straks toch maar slippers aantrekken.

Om 1 uur gaan we wat eten; chicken strips met wat friet, pulled pork burger, wraps op het menu vandaag.

Dan weer verder met het zwemavontuur tot een uurtje of 3: er wordt omgeroepen dat er “inclement weather” aan zit te komen. De lucht wordt inderdaad donker in de verte. Een half uur later wordt iedereen het waterpark uitgestuurd; er zit echt slecht weer aan te komen.

Niet veel later als we richting de auto lopen vallen de eerste druppels en horen we het onweren. De deuren van de auto zijn gesloten als we ineens in een scène van Apocalyps Now zitten; overal om ons heen flitst het, klapt het en de regen komt met bakken uit de lucht vallen! Net op tijd weg...

Van de parking afkomen is een ander verhaal; ruim een half uur staan we vast. Iedereen wil hier natuurlijk weg zien te komen, de regen blokkeert het zicht. We rijden voorzichtig naar de I4 die helemaal vast staat. Gelukkig kennen we na zoveel jaar onze sluiproutes en rijden via Disney Springs (yes, toch nog iets van Disney gezien in het voorbijgaan!) naar de 192.

Dan is de vraag: wat eten we vandaag? Walter wil graag eens eten bij Taco Bell en dus doen we dat. We weten dat deze vrij achteraan op de 192 zit, vlak bij de aansluiting naar de 27 en dus stellen we ons daar op in.

We zien de Harley Davidson store en weten dat daar de Taco Bell zit. Hoppa afslag nemen en eens kijken wat ze hebben. Burrito’s, taco’s, soft shell taco’s, salades en ga zo maar door. De kinderen delen een soft shell taco met kip en eten hetzelfde als ma, Walter heeft een taco, Robin een box met van alles en nog wat waar een heel gezin van kan eten en ik een schaal met nacho’s. Meer dan genoeg om met een voldaan gevoel van tafel te gaan!

Terug op de 192 komen we erachter dat we nog wat kleine boodschappen moeten doen, hop daar een stop. De drukte valt mee in de store en ieder gaat even zijn eigen weg.

Na bijna 2 uur zijn we weer compleet. Even boodschappen doen is er hier in de USA niet bij, hahahaha. Als toetje nemen we een frappucino van Starbucks; die zit bij de Target in.

8.30 pm is het als we eenmaal terug in het townhouse zijn. Douchen en nog even het internet afstruinen op zoek naar leuke deals. Ineens horen we Sandra roepen; er zit een vies beest in de badkamer. Benieuwd wat dat is, volgens haar een salamander. Ik krijg geen tijd om te kijken, het is al opgeruimd. Ok dan... Amper 10 minuten later roept ze weer; alweer zo’n vieze salamander. Ik ga toch maar eens kijken, ophef om een salamander hoeft niet, toch? Goed, wat blijkt het te zijn? Een kakkerlak! Toch iets anders dan een salamander, hahahahaha. Degene die mijn blog vorig jaar heeft gelezen kent mijn avonturen van de kakkerlakken nog wel, hahahahaha. Ik kreeg dus gelijk een flashback!

Nadat de kakkerlak was geruimd was het toch echt tijd om naar bed te gaan. Iedereen is op van het zwemmen vandaag.

Tot morgen!

Hold on mr Gator

Goedesmorgens zeg, eerst even flink uitgeslapen vandaag. Rond half 8 waren we toch allemaal wel rise and shine. De mannen wilden de start van de F1 zien en aangezien we toch geen plannen hebben vandaag doen we rustig aan.

De tafel wordt gedekt, eitjes gekookt, ontbijtspek gebakken en zelfs pannekoeken en vers fruit komen op tafel. Uitgebreid ontbijt dus!

Om een uur of 11 - nadat de mannen de start van de F1 hebben gezien en wij weer Racoons voorbij zagen komen - stappen we in de auto richting Lake Apopka. Lake Apopka ligt op ca 45 minuten rijden in de buurt van Winter Garden. Het is een wildlife drive van 11 mile waar je niet harder mag dan 10 mpu.

Als we eenmaal de poorten van de wildlife drive binnen zijn - overigens gratis toegang - begint het spotten. Het valt ons op dat er erg veel vogels aanwezig zijn. Binnen een no time spotten we ook Gators. Voordat de van stil staat zijn de Gators vaak alweer verdwenen...

Niettemin is het een mooie drive welke door de county onderhouden wordt. Bij de Pump house is er een mogelijkheid om te stoppen en dat doen we dan ook. Er is hier verder niemand, op een verdwaalde mountainbiker na. Heerlijk rustig in het warme felle zonnetje.

Nadat we Gators en schildpadden hebben gespot gaan we verder, de rest van de drive volgen. En nog meer wils kom je tegen. Zo mooi om te zien!

Eenmaal de drive uit (ik kan hier natuurlijk wel blijven schrijven over de talloze Gators, schildpadden en anhinga’s die we hebben gezien) rijden we naar Kissimmee, de pandjesshop waar ik vorig jaar best wel wat WDCC had gekocht. Ik had mijn zinnen nu gezet op een bepaalde set maar eenmaal in de shop bleek het al een keer gerepareerd te zijn geweest. Een no go voor mij dus....

We besluiten terug te rijden richting de community en lekker rustig aan te doen. Komen we onderweg toch gewoon een Aldi tegen. Een Aldi in de USA! Ze zijn nog best booming ook; ze schieten als paddestoelen uit de grond. Daar moeten we een kijkje gaan nemen.

Blijkt de Aldi toch echt een nette winkel te zijn met tal van verse producten, A-merken en nog goedkoper dan de Walmart. Ok, niet zo’n ruime keuze als de Walmart maar het meeste heeft de Aldi toch.

Na wat ijs e.d. te hebben meegenomen gaan we toch echt terug naar de townhouse. Standje relax gaat verder aan en we gaan niet meer weg. De koelkast en vriezer zijn gevuld en dus eten we lekker makkelijk.

Na het douchen gaan er weer wat wasjes in de wasmachine en spelen we yahtzee. Zelfs de kinderen vonden het leuk!

Wat een relaxte dag vandaag. En wat we morgen gaan doen? Stay tuned!

SeaWorld

Hi all,

Zoals gezegd gaan we vandaag naar SeaWorld. Het park gaat om 9 am open, dat gaan we niet redden. 9.30 am wel. We rijden binnendoor, achter de 192 door. Vorig jaar deden we niet anders toen we in Bahama Bay verbleven. Nu is het leuk om daar nog eens voorbij te rijden en de rest te laten zien waar we vorig jaar zaten, overigens nog geen 5 minuten van het townhouse.

Over de I4 rijden we voorbij de entrance van Disney World, man wat mis ik dat park! Helaas deze vakantie niet... Voor we het weten rijden we de parking van SeaWorld op, flinke rij staat er. En dan moet je weten dat de parkingcosts $ 25 per auto per keer zijn. Voor ons geldt dit niet; wij hebben de entreetickets gekocht incl parkeren. Was een aanbieding bij onze vrienden van attractionticketsdirect.ie; 14 dagen onbeperkt toegang tot SeaWorld, Bush Gardens en Aquatica incl parkeren, volwassenen aan de prijs van een kindertickets voor € 126 pp. Koopje dus!

De auto wordt geparkeerd in vak 23 en we lopen naar de entree. Nogal rommelig; eerst een bodyscan, vervolgens een tassencontrole en dan nog een keer met een scanner. Maar goed, we zijn er door en kunnen gelijk via de entree naar binnen met een plattegrond in de hand.

Eerst lopen we naar de show van Shamu. Ruim op tijd zijn we, er staan zelfs al mensen te wachten. Iedere sectie heeft een eigen ingang en je kunt dan kiezen voor een soak zone of een droge zone. Wij zitten in de soak zone, maar dan iets hoger gelegen. De kans dat we zeiknat worden is minder groot dus.

Dan begint de show. Eerst worden alle militairen en veteranen geëerd. Heel bijzonder en een flink kippenvel moment. Het zijn niet alleen de US militairen maar militairen over de hele wereld. Dan gaat het los; welgeteld 5 orka’s nemen deel aan de show. Je weet niet waar je moet kijken zoveel gebeurt er. De kids zitten met hun mond open te kijken.

Na de show lopen we richting Sesame Street, dit gedeelte is sinds dit voorjaar open. Onderweg naar de attracties komen we een medewerker van het park tegen, hij geeft kaartjes weg voor het spel ring toss. 5 kaartjes in totaal hebben we en Kayleigh en Bryce proberen de ringen om een flessenhals te gooien. Bryce gooit z’n ringen zo hard dat ze bij een vrouw aan de overkant tussen de borsten komen. Hahahahaha.

Door naar Sesame Street, echt gericht op de kleine kinderen. Zo is er een soort schip, achtbaan, American Wipp, theekopjes, treintje en je kan er met figuren van - hoe kan het ook anders - Sesame Street op de foto. Na deze attracties te hebben gedaan doen we een rondje in de carroussel en lopen door naar de dolfijnen.

De dolfijnen liggen te rusten. Bij elke encounter staat een medewerker waar je vragen aan kunt stellen en de kinderen een kaartje met informatie krijgen. Hier staat Nel en zij vertelt zo’n beetje alles wat zij weet over de grienden.

Op het eerste zicht had ik al het idee dat Nel geen Amerikaanse is, haar accent verraadde het al. Op haar vraag waar wij vandaan komen en ik zei “Nederland”, schrok ze en was ze blij verrast Nederlands te kunnen praten. Nel heet eigenlijk Nelleke en is in november 2018 samen met haar man en gezin naar de US vertrokken. Haar man heeft een bedrijf in property management opgezet en op basis daarvan hebben zij een visum gekregen voor 5 jaar. Zo raakten we dus voor een tijdje wanneer praat totdat het voor haar pauze was.

Inmiddels is het al laat op de middag en best druk in het park zodat we het vandaag laten voor wat het is. We rijden naar de outlet; daar zit een foodcourt waar je goed kunt eten voor $ 10 pp. De Thai doet goede zaken vandaag. Noodles met kip en springrolls. Lekker! Ook in de outlet is het druk, je kunt goed merken dat het weekend is.

Geen zin om vandaag uitgebreid te shoppen, dat doen we een andere keer wel op een doordeweekse dag. Even snel binnen bij de Disney shop; er hangt nu meer kleding dan merchandise en ze hebben de winkel ruimer opgezet. Met lege handen lopen we via de speeltuin terug naar de auto en gaan op weg naar het volgende punt.

Old Town staat voor vanavond op de planning. Het is een ouderwetse kermis met een oude winkelstraat. Regelmatig worden er evenementen georganiseerd en op vaste dagen zijn er ‘parades’ of ‘shows’. Zo zijn er vanavond de oldtimers. Een hoop oldtimers staan er geparkeerd, sommigen mooi gerestaureerd, anderen weer met verweerde lak. Ieder met een trotse eigenaar achter de auto. En als je de tijd en moeite neemt kom je ook nog aan de praat met de eigenaars.

Het is inmiddels 8 pm als we besluiten terug naar het townhouse te gaan. De bedoeling is nog een snelle stop bij de Walmart te doen, maar het is een gekkenhuis hier. Moe van een volle dag komen we uiteindelijk aan in de townhouse.

Good night y’all!

Mr Racoon turned the power off

Zoals gezegd zitten we nu voor een kleine 2 weken in Davenport. Tijd om bij te tanken dus.

Vanochtend slapen we dan ook allemaal uit, rond half 7 zijn we allemaal wakker. De een doet de was, de ander strijkt, de een dekt de tafel, de ander bakt eieren met spek en ik schrijf de blog.

We hebben besloten vandaag rustig aan te doen en het park te verkennen. Eind van de ochtend rijden we naar Best Buy om een nieuwe accu voor mijn camera te halen, de reserve accu heeft het gister begeven en mijn andere accu was op dat moment leeg... Goede reden om te shoppen dus.

Dan door naar Target in Posner Park voor boodschappen. Volle kar met van alles wat. Vanavond eten we dan ook in het huis aangezien we niet weten hoe de dag gaat lopen. Om een uurtje of half 3 zijn we terug bij het huis, tijd voor de lunch. Brood roosteren of gewoon een boterham met beleg.

Met de kontjes vol besluiten we te gaan zwemmen. Paar minuutjes lopen en we zijn er. Talloze rondjes in de ‘lazy river’, van de glijbaan, springen vanaf de waterkant, bubbelbad, in de speeltuin, noodles and zwemdonuts.We vermaken ons wel een aantal uur.

Om een uurtje of 7 zijn we terug en douchen we. Na het douchen maken we het eten klaar; kippensoep, tomatensoep, Texas toast, mashed potatoes, salades, Jack Daniels pulled pork. Heerlijk!

Als alles opgeruimd is en in de vaatwasser staat gaan de kinderen total loss naar bed. Dat zwemmen hakt erin.

We zitten goed en wel in de bank als ineens de stroom uitvalt. Even kijken waar dat aan ligt. Iedereen van het block staat buiten op het terras en 1 ding is dus gelijk duidelijk; het block zit zonder stroom... Robin en ik hebben dit vorig jaar ook al eens meegemaakt, toen duurde het een aantal uur voordat de stroom er terug op was. Kijken hoe lang het duurt.

De oorzaak van de stroomuitval hebben we vrij snel gevonden; 2 Racoons zitten hier in de boom en springen het dak van de buren op. Je kan hier weinig aan doen en dus is het wachten totdat de stroom er terug op gaat. Dat kan nog wel even duren en zo gebeurt het dat we om 9 pm allemaal al op bed liggen, hahahaha.

Klokslag 12 am ging de stroom er terug op, heel het huis was verlicht. Snel licht uit en verder gaan slapen.

Morgen staat SeaWorld op het programma!

Take me home countyroads

Voor 8 am zijn we al op weg naar onze volgende bestemming. Het wordt een lange rijdag met minimaal 3 uur tot de volgende bestemming.

Aangezien de receptie nog dicht is gooien we de sleutels in de bus en rijden naar onze eerste stop; Walmart voor een ontbijt. We nemen mini croissants, jam, lemoncake, wraps en salade mee. Snel en makkelijk ontbijt voor onderweg.

En door... We rijden via Sanibel naar Captiva. Onderweg in Sanibel komen we een visitor center tegen waar we stoppen. Er staat een heuse expositie over de wildlife in deze area en er is van alles te doen. Zo liggen er verschillende schedels van o.a. dolfijnen, manatees en huiden van een bobcat, otter, etc. We raken aan de praat met Trish, een ranger die DC achter zich heeft gelaten en onlangs naar Florida is verhuisd. Kayleigh en Bryce krijgen een aantal kleurboekjes, stickers en zelfs een badge! Trish geeft de tip een wildlife drive van 5 mile te rijden. Je kan overal stoppen, je auto aan de rechterzijde van de weg parkeren en vooral van de natuur genieten. Kosten: $ 5 per vehicle. Goede tip vak Trish en we gaan op pad!

Na het rijden van de trail rijden we door naar Captiva. Halverwege draaien we om; de zee is ruig en het begint flink te regenen, dan maar terug naar Sanibel. Op Sanibel Island parkeren we de auto op een openbare parkeerplaats en lopen richting strand, kleine 500 meter.

Het is niet echt druk op het strand. Ruimte genoeg voor onze handdoeken en gaan even de zee in. Het water is iets minder warm dan gisteren maar nog steeds heerlijk! Binnen een mum van tijd gaat het hier ineens - vanuit het niets - ook regenen. Snel spullen pakken en richting auto dan maar. Zeiknat komen we aan, buitje van amper 10 minuten.

Tijd om richting Davenport te rijden. We willen niet langs de kust omhoog maar via het binnenland. Doen we er wel iets langer over maar who cares? We zijn met vakantie.

En dus gaan we via de countryroads richting Davenport. Ranches met heel wat grond, state parken, recreational area’s, rv parks, van alles passeert de revue. Totdat we heel wat mijlen niets anders tegenkomen dan weilanden en meren, toch zeker 1 uur lang. Bij de eerste de beste benzinepomp is het tijd om te stoppen; plaspauze en koffie. Er staat een truck volgeladen met meloenen en een truck met een aantal puppies achter in de laadbak. Ah, zoooooo lief!

Daarna vervolgen we onze weg voor de volgende 2 uur en langzaamaan komen we weer in de bewoonde wereld. Winn Dixie, Walmart, Publix, Tafget, 7 Eleven, KMart, Best Buy, Mac Donalds, KFC, Ihop, Starbucks alleen maar herkenbare dingen.

En voor we het weten rijden we onze thuisbasis binnen Davenport! We zijn weer thuis! Deze keer hebben we een townhouse van 2 verdiepingen op een resort gehuurd. Het resort ligt in dezelfde wijk als waar we al sinds 2006 verblijven.

Regal Palms heeft een hoop townhouses, een heus waterpark met lazy river, gameroom, fitness, indoor playground voor de kinderen, bbq pits en ga zo maar door. Niet zo moeilijk om deze keer hiervoor gekozen te hebben. Voordeel is dat het een gated area is; onbevoegden komen niet zomaar het terrein op. Voor het waterpark en de fitness heb je een wristband nodig; zonder kom je er niet in.

Ons townhouse ligt aan de 229 Miramar. Het huis heeft 4 grote slaapkamers, 3 badkamers, een keuken met alles erop en eraan en een kleine patio voor onze rokers. Het ziet er heel netjes uit!

De koffers staan op de kamers en we gaan richting Applebee’s, welgeteld 3 minuten rijden. Vanavond op het menu: fajita’s, pizza’s en spareribs. Met volle buikjes gaan we naar Publix voor wat boodschappen voor het ontbijt morgenochtend en vervolgens weer terug naar het townhouse.

Hopen op een goede nacht, voor nu blijven we hier bijna 2 weken. Op naar nieuwe avonturen!

Door de Everglades

Het is 7 uur vanochtend als we al aan het ontbijt zitten. Mazzel hebben we want we dachten dat hier geen ontbijt bij zou zitten. Het Nuvo hotel heeft ook al zo’n uitgebreid ontbijt, zelfs green booster - een sapje waar je echt wel energie van krijgt. En lekker dat het was!

Het is rond half 9 als de auto wordt voor gereden en we de koffers in de auto kunnen kwakken. De sleutels kunnen we in de dropbox achterlaten, we zijn uitgechecked. Op naar de Everglades!

We zitten aan de goede kant, op dit moment hoeven we heel Miami niet te doorkruisen. Voor we het weten zitten we op de 41 naar de Everglades. Besloten is om niet vooraan in de glades met een airboat te gaan maar dieper in de glades. Een rit van 1,5 uur hebben we voor de boeg.

Door de Everglades National Park om vervolgens door Big Cypress National Preserve te gaan. Onderweg stoppen we bij het visitor center voor een plaspauze en kijken wat voor informatie de rangers hebben.

Dan door naar Captain Jack’s Airboattour. We zijn hier zonder reservering en moeten 45 minuten wachten. Geen probleem want het weer is prima! De boten zijn geschikt voor max 6 personen. Onze party moet opgesplitst worden vanwege ‘coast guard rules’. Ma, San en Walter in een boot en wij met z’n 4 in een boot. De 3 musketiers hebben Captain Jeremy en wij krijgen Captain Johnny.

De trip met de airboat duurt ruim een uur en gaat door de mangrove. Onderweg zien we alligators en manatees en een hoop vogels. Heel bijzonder om door de mangroves te gaan met 60 mile per uur. De laatste keer waren Robin, ma, Kayleigh, Bryce en ik in oktober 2018 in de Everglades en toen gingen we over grasland. Dat heeft natuurlijk ook wel wat.

Na onze boottour rijden we door richting ons hotel in Fort Myers. Niet voordat we een stop maken bij Subway voor een lekkere sandwich of salade. De rit naar Fort Myers duurt ook ruim 1,5 uur dus is het wel fijn wat gegeten te hebben voordat we eind van de middag aankomen in het hotel.

De rit naar Fort Myers rijden we via 10.000 isles en Naples en - zoals gezegd - zijn we rond 3 pm in Fort Myers bij het Flamingo Inn. Van buiten ziet het er uit als een afwerkplek, hahahaha. Maar van binnen is het netjes en verzorgd. Op de kamers is zelfs een keuken.

Strandstoeltjes, badhanddoeken, strandspeeltjes, parasols e.d. kunnen we bij de receptie halen. De wandeling naar het strand is nog geen 100 meter dus we zijn er zo!

De eerste schildpadnesten zien we al op het witte zandstrand. Blijft bijzonder om te zien dat de schildpadden zich op het strand nestelen. Dan maar snel het water in en het is heerlijk! Volop pelikanen hier en zelfs een dolfijn gespot! De kinderen hebben het prima naar hun zin, net als wij. Zwemmen in zee, schelpen rapen, zandkastelen bouwen, prima vermaak terwijl het zonnetje schijnt.

Na een kleine 2 uur op het strand gaan we terug naar het hotel. Even opfrissen en dan rijden we naar Sanibel Outlets om wat te eten en te shoppen. We eten bij een diner; Kayleigh wilde graag een hotdog. Heerlijke milkshakes die te dik zijn om te drinken met een rietje! Mjam!

Na de burgers, hotdogs en wings gaan we shoppen. Eerste winkel is Nike. Bryce slaagt voor een paar net als Walter en San. Dan door naar de volgende winkel; roze Vans voor Kayleigh. Zo doen we nog een paar winkels aan en scoren we nog leuke items bij GAP en Tommy Hilfiger. Bij Tommy zelfs met extra korting bovenop de extra kortingen. Het loont nog steeds om Tommy member te zijn - denk dat ze me na 13 jaar US wel kennen -!

Terug in het hotel - 10 pm - besluiten we richting bed te gaan. We zien wel hoe laat we morgen wakker zijn en op pad gaan.

C-ya!